به طور کلی طرح خوبی ست ولی ای کاش زمینه سازی فرهنگی آن در جامعه از قبل انجام میشد. یکی از مشکلات بزرگ این طرح، طرز تفکر خانواده هاست. برای جوانهایی که با توضیحات شما رو به رو می شوند، به دلیل جوان بودن و پذیرش بیشتری که نسبت به مسائل جدید و تغییرات در آنها وجود دارد، قبول این مسئله آسان تر است. اما خود شما هم خوب می دانید که در کشور ما، ازدواج، فقط بین دو نفر نیست. بلکه دو یا چند خانواده را به هم مرنبط میکند. با توجه به اینکه پدر و مادرها به طور میانگین 50 سال به بالا دارند، پذیرش این نوع تغییر در عرف و رسومات آشنایی، برایشان بسیار بسیار مشکل است.شما شاید بتوانید یک جوان 25-30 ساله را قانع کنید ولی یک فرد 60 ساله که سالها با این تفکر و تعصب زندگی کرده، قانع کردنش بسیار سخت است. تا زمانی هم که خانواده ها این موضوع را نپذیرند (که در مورد خانواده دختر فکر می کنم واکنش منفی به مراتب بیشتر است)،امید آن جوان مجردی که در سایت شما ثبت نام می کند، بیهوده است.00پاسخ تبیان:با سلام به شما دوست عزیز به نظر می رسد که دیدگاه شما نسبت به روش عملکرد طرح همسان گزینی همان دیدگاهی است که نسبت به ازدواج اینترنتی و یا سایتهای همسریابی دارید . در حالی که ما بارها این توضیح را خدمت عزیزان داده ایم که در این طرح به هیچوجه دختر و پسر مستقیما به یکدیگر وصل نمی شوند بلکه خانواده ها در روند مراحل آشنایی کاملا حضور دارند . ما با شما موافقیم که دیدگاههای والدین ممکن است تفاوت هایی با دیدگاه های جوانان داشته باشد ولی از آنجایی که مراحل آشنایی و معرفی جهت خواستگاری ؛ توسط واسطین انجام می شود لذا می توان به همراهی والدین هم خوشبین بود . این را هم خدمت شما دوست عزیز عرض می کنیم که در مورد دخترخانمها معرفی به گونه ای صورت می گیرد که شان دخترخانم حفظ شود و هیچ مشکلی برای وی پیش نیاید.
به راستی علت دور شدن جوان ها به خصوص افرادی که در شهرهای صنعتی مانند تهران زندگی می کنند از ازدواج های سنتی چیست؟ آیا دوری کردن از این امر و روی آوردن به سایت های همسریابی باعث رشد صعودی آمار طلاق در تهران و سایر شهرهای صنعتی شده است؟
رابعه موحد، روانشناس و مشاور خانواده در این باره می‌گوید: در حال حاضر که ازدواج با تحقیق و تفکر صورت می‌گیرد و وضعیت طلاق در کشور به این شکل است، چه برسد به اینکه افراد یکدیگر را از سایت پیدا کنند یا مشاوره‌ها و مشکلات‌شان را از این طریق حل کنند.
او ادامه می‌دهد: سایت‌ها به هیچ عنوان نمی‌توانند کارکرد خوبی داشته باشند. اگر بنا بر آشنایی است افراد در بسیاری از مکان‌های دیگر و بهتر می‌توانند با یکدیگر آشنا شوند.
اشرف بروجردی، فعال زنان و استاد دانشگاه نیز، معتقد است که سایتهای همسریابی چه از نوع مجوزدار و چه از نوع بدون مجوز راهکار چندان مناسب و نتیجه‌بخشی برای حل مسائل مربوط به ازدواج در جامعه نیست
دکتر مریم یوسفی درباره اثرات منفی سایت های همسریابی در جامعه اظهار می دارد که بر اساس تحقیقاتی که در بین برخی جوانان مخاطب سایت های همسریابی انجام داده ام آنها برای انتخاب همسر آینده سراغ این سایت ها نمی روند. با توجه به فرهنگ حاکم در جامعه فردی که برای انتخاب همسر در این سایت ها ثبت نام می کند فردی قابل اطمینان برای ازدواج دائم نیست.
وی یکی از آسیب‌های این سایت ها در جامعه را افزایش روابط فرا زناشویی در میان مردان اعلام می کند و می‌افزاید: مردان ایرانی، زنان ثبت نام شده در این سایت ها را برای ازدواج دائم مناسب نمی دانند و اغلب مراجعه کنندگان به این سایت ها مردان متاهل هستند. افرادی که به دنبال روابط فرا زناشویی هستند بیشتر سراغ این سایت ها می روند زیرا به راحتی می توانند در آنجا برای خود همسر موقت پیدا کنند.
سایتهای همسریابی یکی از مواردی است که متأسفانه در سال‌های اخیر رشد قارچ گونه‌ای داشته است و هر روز تعداد زیادی از جوانان ندانسته و یا از روی کنجکاوی به آنها مراجعه می‌کنند.
قبل از این هم طبق مصوبه مجلس، دادن مجوز فعالیت مراکز مشاوره با سازمان بود، مطابق ماده 43 قانون برنامه پنجم توسعه مصوب سال 89، ساماندهی و اعتبار بخشی مراکز مشاوره ، به وزارت خانه های ورزش وجوانان و رفاه و تامین اجتماعی ابلاغ شد. اما ما جلساتی در هیات دولت با آقای صدوقی ومعاون اول رئیس جمهور داشتیم که نهایتا یک اصلاحیه به این آیین نامه افزوده شد. طبق این اصلاحیه تمام مراکز خدمات مشاوره و روان شناسی باید با امضای دو نهاد اجازه فعالیت بگیرند. یکی سازمان نظام روان شناسی که ثابت است و دیگری بر حسب جمعیت هدف و مخاطبی که دارد امضای بهزیستی یا وزارت ورزش وجوانان هم باشد. تاثیری که دارد این است که عملکرد این مراکز را ساماندهی می کند چون متاسفانه برخی مراکز هستند که غیرتخصصی فعالیت می کنند. باید توجه داشت که روح افراد خیلی مهمتر از جسم است و برای همین در سازمان حساسیت فراوانی وجود دارد که حتما صلاحیت افراد در دادن مجوز بررسی شود.
سایت همسریابی ازدواج دائم و موقت تهران
سایت همسریابی ازدواج دائم و موقت اصفهان
سایت همسریابی ازدواج دائم و موقت مشهد
سایت همسریابی ازدواج دائم و موقت شیراز
سایت همسریابی ازدواج دائم و موقت تبریز
سایت همسریابی ازدواج دائم و موقت کرج
سایت همسریابی ازدواج دائم و موقت ارومیه
سایت همسریابی ازدواج دائم و موقت بندرعباس
سازمان بهزیستی می تواند برای افراد متقاضی پرونده سادر کند اما در نهایت پرونده را باید برای ما ارسال کند. مجوز مراکز از هر نوع، پروانه اشتغال، نظارت، مجوز برگزاری کارگاه ودوره های میان مدت آموزشی، آزمون ها در حیطه روانشناسی و مشاوره صرفا به عهده سازمان نظام روانشناسی است. نباید سازمان بهزیستی در این موارد دخالت کند، متاسفانه سازمان بهزیستی مسئول هرج و مرجی است که در زمینه خدمات روان شناسی و مشاوره در کشور وجود دارد.
سرهنگ آذردرخش با بیان این که بررسی‌های روانشناسان و جامعه شناسان نشان می‌دهد که محتوا و عملکرد سایتهای همسریابی فاقد اعتبار علمی است، گفت: تعاریف سایت های همسریابی از ازدواج و روابط دختر و پسر خارج از عرفی است که در جامعه وجود دارد. به همین دلیل خانواده‌ها و جوانان نباید به این سایت‌ها اعتماد کنند.
سرپرست اداره پیشگیری از جرائم سایبری پلیس فتا در خصوص صدور مجوز برای سایتهای همسریابی گفت: این امر در دستور کارگروهی متشکل از وزارت کشور، وزارت ورزش و جوانان، پلیس فتا و... است و در حال حاضر هیچ مجوزی برای دایر کردن سایتهای همسریابی داده نشده و ادعای فعالیت برخی سایتهای همسریابی با مجوز، کذب است.
سرهنگ آذردرخش با اشاره به این که برخی سایت های همسریابی با سوء استفاده از فتوای مراجع تقلید تلاش دارند کارکرد خود را شرعی و قانونی نشان دهند، گفت: در یک سایت همسریابی فتوایی منتسب به حضرت آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی به عنوان سند شرعی و قانونی بودن فعالیت آن سایت منتشر شده بود که در پاسخ به استفتاء پلیس فضای تولید و تبادل اطلاعات، ایشان فتوای مذکور را تکذیب و خواهان برخورد با این‌گونه سایت‌ها شدند.
سرپرست اداره پیشگیری از جرائم سایبری پلیس فتا ناجا در خاتمه از مردم درخواست کرد در صورت مواجهه با هر گونه مورد مشکوک آن را از طریق سایت پلیس فتا به آدرس Cyberpolice.ir بخش مرکز فوریت های سایبری، لینک ثبت گزارشات مردمی اطلاع دهند.